Hiç hatırlayamıyorum, o kadar zor ki Amerika'da ki tahsilimde dil-bariyerine takılmış olup olmadığımı hatırlamak. Takılmamıştım, akıcıyıdı, herşey o kadar akıcıydı ki hiçbir fark yoktu Türkiye'deki okullarımdan. Yeni bilgiler öğreniyordum, fikir ediniyordum ve paylaşıyordum. Hiç hissetmiyordum tüm bunları bir yabancı dil kullanarak yaptığımı. Arkadaşlarımdan bazısı söyler dururdu hep ancak onları anlamamıştım. Şimdi, burada, İsviçre'de anlamış bulundum "zihin açıklığının" ilahi bir hediye olduğunu.
Allah yolumuzdan şaşırtmasın.
Selam ve dua ile
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder